مهر با بوی دفاع مقدس
به بسم الله می‌خوانم خدا را
زمشتی خاک آدم ساخت مارا
موسم مهر است و آسمان به نسیم پاییزی اش آستان مدرسه را آذین بسته است،می گویند:«پاییزبهاری ست که عاشق شده است»، شاید شور مدرسه ،عشق را در دامان پاییز گذارده باشد.
صدای پای بچه ها در هیاهوی آمیخته با آرامش، سکوت مدرسه را می شکند،وقت جاری شدن کلام است ، مهرماه،فرصتی است برای یک آغاز شیرین...یا آغازیست برای رسیدن به پایانی شیرین تر.
اینجا مدرسه است،وصدای تعلیم با ترنم تربیت خوش است...آری ،این صدای دلنشین، بیشتر از هر سکوتی،دل و جان را به آرامش می کشاند.
امااندکی درنگ،یادمان باشد ،این روزها آمیخته است با رنگ و بوی ماندگاری به نام« دفاع مقدس»، که یاد آور جوانمردی بزرگ مردان میدان مقاومت و ایثاراست ... چه مبارک تقارنی است ،شاید این تقارن می خواهد بگوید که آرامش این روزهایمان در نقطه نقطه ی این مرز پر گهر را مدیون و مرهون خون به ناحق ریخته همان بزرگ مردانیم.شاید این تقارن می خواهد بگوید، این بار نوبت توست تا در سنگری دیگر به پاسداشت راه و مرامشان به تلاش بنشینی.
مهرماه پاییزی این بار بوی اربعین می دهد ،من فرزند ایرانم، مسلمانم،رهرو مکتب حسینم....آماده ام تا در این سرای مقدس ،وجودم را از شهد نوشین علم و اخلاق سیراب کنم.
من فرزند ایرانم، در این مهر شور انگیز با عزمی بلند، برای اقتدار میهنم گام خواهم برداشت و برای رسیدن به قله های افتخار ، تعلیمم را با شور حسینی خواهم آمیخت .
«الهی با خاطری خسته از اغیار و به فضل تو امیدوار دست از غیر تو شسته و در انتظاررحمتت نشسته ام , بدهی کریمی,ندهی حکیمی,بخوانی شاکرم,برانی صابرم ,الهی یا ارحم الراحمین بهترینها را برایمان مقدر فرما».
